หนึ่งในพื้นที่ที่น่าสนใจที่สุดของภาษาศาสตร์คือนิรุกติศาสตร์ - วิทยาศาสตร์ของการกำเนิดของหน่วยคำศัพท์ เรื่องราวของการเกิดและการแนะนำคำศัพท์บางครั้งก็เหมือนเรื่องราวนักสืบบางครั้งก็เป็นเรื่องตลก …
ความหมายของคำว่า "สบประมาท"
คำอธิบายที่น่าสนใจมีให้กับ lexeme นี้โดย V.I ดาห์ลในผลงานที่โด่งดังของเขาเกี่ยวกับการตีความหน่วยของภาษารัสเซีย นักวิทยาศาสตร์กล่าวว่าการหมิ่นประมาทเป็น“ นิรนาม” (นั่นคือไม่ระบุชื่อโดยพื้นฐาน), “ จดหมายที่ไม่เหมาะสม, องค์ประกอบของอาการท้องเสีย”
ในพจนานุกรมที่ทันสมัยกว่านั้นลักษณะของการไม่เปิดเผยตัวตนจะหายไปแล้ว แต่ความหมายของบทความที่ใส่ร้ายและแม้จะมีการโจมตีแบบดูหมิ่นก็ยังคงอยู่ อย่างไรก็ตามสิ่งนี้ไม่เพียง แต่เป็นข้อความที่เป็นลายลักษณ์อักษรเท่านั้น แต่ยังเป็นภาพล้อเลียนที่มีข้อมูลเท็จและดูถูกกันเกี่ยวกับบุคคลหรือกลุ่มบุคคลรวมถึงพรรคการเมืองหรือขบวนการทางสังคม
ที่น่าสนใจในศตวรรษที่ 19 ในประเทศตะวันตกและในรัสเซียคำว่า "สบประมาท" มีความหมายทางกฎหมายของการบอกเลิกที่ผิด
นิรุกติศาสตร์ของคำว่า "กลั่นแกล้ง"
มันมักจะเกิดขึ้นที่ไม่มีความเห็นเป็นเอกฉันท์เกี่ยวกับที่มาของโทเค็น สิ่งเดียวกันนี้เกิดขึ้นกับคำว่า "กลั่นแกล้ง" นี่คือเรื่องราวทั้งหมด เชื่อกันว่ามาจากชื่อของ Pasquino อย่างไรก็ตามนักวิจัยไม่เห็นด้วยกับมุมมองของพวกเขา บางคนเชื่อว่าช่างทำรองเท้าที่มีชื่อนั้นอาศัยอยู่ในกรุงโรมในศตวรรษที่ 15 และดูเหมือนจะประณามคนไร้เดียงสาอย่างไร้ความปราณีต่อบาปอันหลากหลายของพวกเขา ตามที่คนอื่น ๆ Paskvino เป็นทั้งเจ้าของโรงแรมหรือช่างตัดผม เอาละคนอื่น ๆ มั่นใจว่าในสมัยโบราณบนถนนแห่งหนึ่งในกรุงโรมนั้นมีรูปปั้นเศษเล็กเศษน้อยที่ไม่มีแขนซึ่งเดิมแสดงถึงบุคคลที่มีชื่อเสียงบางคน ตรงข้ามมีครูผู้สอนที่ไม่โดดเด่น - มาสโทร Paskvino ซึ่งนักเรียนเห็นรูปลักษณ์ภายนอกของหน้าอกต่อที่ปรึกษาของเขาและเรียกเขาว่าเหมือนกัน
มีรูปปั้นบนฐานกว้างและในที่แออัดมาก เรื่องนี้มีส่วนทำให้ความจริงที่ว่าในไม่ช้าทุกประเภทคมชัดการ์ตูนล้อเลียนหรือนินทาทันทีบางครั้งเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยที่ตัวแทนของโบสถ์คาทอลิกหรือรัฐบาลถูกวิพากษ์วิจารณ์เริ่มติดอยู่กับมัน ดังนั้นทุกอย่างที่จมปลักกับ Paskvino จึงถือได้ว่าเป็นการหมิ่นประมาท นี่คือเรื่องราว
การออกเสียงคำว่า "กลั่นแกล้ง"
โทเค็นนี้เป็นภาษารัสเซียทางอ้อม - จากอิตาลีผ่านโปแลนด์ โดยธรรมชาติแล้วคำนี้ยังคงมีลักษณะของความเครียดของภาษานี้อยู่เสมอในพยางค์สุดท้ายในขณะที่ในภาษาเยอรมันเน้นการเน้นที่หลัง: pasquíll - กลั่นแกล้ง บางครั้งความเครียดจะถูกนำไปใช้อย่างจงใจจนจบคำ สิ่งนี้เกิดขึ้นเมื่อพวกเขาต้องการให้ถ้อยคำมีความหมายแดกดัน: "เขาออกกลั่นแกล้งอีกครั้ง"
ภาษาของเราเต็มไปด้วยคำที่เน้นเป็นมือถือซึ่งมักสร้างความสับสนให้กับชาวต่างชาติที่เรียนภาษารัสเซีย
สำหรับคำว่า "กลั่นแกล้ง" มันไม่ได้ส่งผลกระทบต่อเขา ในความเสื่อมทั้งในเอกพจน์และพหูพจน์การเน้นเน้นที่พยางค์แรกเสมอ
มีคุณสมบัติอื่นของการออกเสียงของคำนี้ - รูปแบบที่ล้าสมัยของ pashkvil โดยวิธีการในโปแลนด์มันฟังดูเหมือนว่า และในวรรณกรรมคลาสสิกของรัสเซียในศตวรรษที่สิบแปด - สิบเก้าในรูปแบบนี้ก็มักจะพบ
